Fai 200 anos era utópico pensar que o home chegaria a Lúa, ahora xa fai maís de corenta anos de que un home conseguiu pisala, o que antes era utópico pensar, ahora o que resultanos utópico a nos é como sería vivir noutro planeta, se iso e posible e como sería a nosa vida ali, as ventaxas, os inconvenientes, o tipo de vida... Pero que pasaría se...
Dentro de 100 anos, grazas aos avances científicos, os nosos tataratatara netos de vida son optimas e necesitase, pvivirán nunha sociedade inimaxinable por nos hoxe en día. O home pisa Marte, o planeta maís similar a Terra o 25 de Xaneiro de 2116 o seu regreso asegura que as condicións polo tanto outro período de tempo para comezar cos preparativos para trasladar parte da vida humana a ese planeta, necesitaranse persoas dispostar, infraestructuras, servizos públicos...todo isto trasladase a Marte por medio das viaxes espaciais, é dicir, consitira en viaxes aéreos, nunhas naves coa forma dunha ave cunhas dimensións xigantes. Mentras tanto, no planeta roxo comeza a chegada dos
científicos mellor preparados do mundo encargados de señalar áreas habitables, áreas para servizos...
A xente tolea coa idea de trasladarse a un planeta totalmente novo, un cambio de aires que moitos necesitaban debido a contaminación que exisita na Terra e a suciedade e guerras que se estaban a dar entre algúns países, o petróleo esgotarase e era necesario atopar novas fontes e o praneta roxo era una gran promesa para volver a atopar a riqueza. Ao redor do 2134 constuíronse no praneta edificios, rúas, colexios, universidades, hospitais, centros comerciais, contaba con canalización de auga e de alcantarillado e as condicións climáticas eran favorables, non existía contaminación nin suciedade. Polo tanto, un ano despois chega o primer viaxe espacial que leva a bordo unhas 400.000 persoas, número perfecto para habitar a primeira cidade.
Ocupan vivendas de pisos, outros casas individuais, os rapaces comezan a escola, os seus mestres proviñan da Terra e comezaron o seu traballo ao que levaban anos adicandose nun novo lugar dando clase a rapaces totalmente novos, asi tamen foi cos demais empregos, perruqueiros montaron perruqueirias, periodistas oficinas de radio, de televisión, xornais dixitais...médicos contaban con hospitais e co tempo naceron os primeiros "marcianos" e a vida multiplicouse tanto e a xente estaba tan contenta coa vida alí que seguiron a chegar cada certo tempo mais números de viaxes espaciais e o numero de cidades que xurdian cada vez era maís alto polo que o numero de habitantes estaba casi sobre os 900.000 e acadabase o millón de persoas en moi pouco tempo.Obviamente hai praias, hoteis para aqueles que so atrevense a pasar unhas vacacións.
Convertirase todo iso nunha vida totalmente normal e ninguen decatabase de que onde estaba vivindo era totalmente impensable para os seus tátaratátara avos xa que a sociedade avanzara tan rápido que a vida de que o quixera e tivera os cartos necesarios pode establecer a sua vida sen importar o seu traballo, numero de membros da sua familia, a equipaxe que querían levar con eles e non deixar no olvido, recordos...todo cabía nos vos nas chamadas viaxes espaciais.
Marte conta con 16.000.000 de habitantes e con duas grandes cidades en torno as cales establecense as demais. Era o mundo perfecto, cada un traballaba no que lle gustaba, non había contaminación, as enfermidades eran escasas e son rápidamente curadas grazas a calidade dos médicos e dos hospitais, non existían guerras porque todos vivian encantados e en paz uns con outros, os rapaces criabanse feliz e gozan dunha saude plena, as cidades están totalmente limpias e todos os cidadans cumplen coas leis establecidas, os universitarios remataban os seus estudos e rápidamente comezaban o seu traballo.
Para aqueles que a vida en Marte non acababa de convercerlles ou simplemente añoran a sua antiga vida tamen contan con viaxes de volta, a Terra descenderá o seu numero de habitantes de manera espectacular e obviamente xa se estaba a pensar na vida en Venus.
Dentro de 100 anos, grazas aos avances científicos, os nosos tataratatara netos de vida son optimas e necesitase, pvivirán nunha sociedade inimaxinable por nos hoxe en día. O home pisa Marte, o planeta maís similar a Terra o 25 de Xaneiro de 2116 o seu regreso asegura que as condicións polo tanto outro período de tempo para comezar cos preparativos para trasladar parte da vida humana a ese planeta, necesitaranse persoas dispostar, infraestructuras, servizos públicos...todo isto trasladase a Marte por medio das viaxes espaciais, é dicir, consitira en viaxes aéreos, nunhas naves coa forma dunha ave cunhas dimensións xigantes. Mentras tanto, no planeta roxo comeza a chegada dos
científicos mellor preparados do mundo encargados de señalar áreas habitables, áreas para servizos...
A xente tolea coa idea de trasladarse a un planeta totalmente novo, un cambio de aires que moitos necesitaban debido a contaminación que exisita na Terra e a suciedade e guerras que se estaban a dar entre algúns países, o petróleo esgotarase e era necesario atopar novas fontes e o praneta roxo era una gran promesa para volver a atopar a riqueza. Ao redor do 2134 constuíronse no praneta edificios, rúas, colexios, universidades, hospitais, centros comerciais, contaba con canalización de auga e de alcantarillado e as condicións climáticas eran favorables, non existía contaminación nin suciedade. Polo tanto, un ano despois chega o primer viaxe espacial que leva a bordo unhas 400.000 persoas, número perfecto para habitar a primeira cidade.
Ocupan vivendas de pisos, outros casas individuais, os rapaces comezan a escola, os seus mestres proviñan da Terra e comezaron o seu traballo ao que levaban anos adicandose nun novo lugar dando clase a rapaces totalmente novos, asi tamen foi cos demais empregos, perruqueiros montaron perruqueirias, periodistas oficinas de radio, de televisión, xornais dixitais...médicos contaban con hospitais e co tempo naceron os primeiros "marcianos" e a vida multiplicouse tanto e a xente estaba tan contenta coa vida alí que seguiron a chegar cada certo tempo mais números de viaxes espaciais e o numero de cidades que xurdian cada vez era maís alto polo que o numero de habitantes estaba casi sobre os 900.000 e acadabase o millón de persoas en moi pouco tempo.Obviamente hai praias, hoteis para aqueles que so atrevense a pasar unhas vacacións.
Convertirase todo iso nunha vida totalmente normal e ninguen decatabase de que onde estaba vivindo era totalmente impensable para os seus tátaratátara avos xa que a sociedade avanzara tan rápido que a vida de que o quixera e tivera os cartos necesarios pode establecer a sua vida sen importar o seu traballo, numero de membros da sua familia, a equipaxe que querían levar con eles e non deixar no olvido, recordos...todo cabía nos vos nas chamadas viaxes espaciais.
Marte conta con 16.000.000 de habitantes e con duas grandes cidades en torno as cales establecense as demais. Era o mundo perfecto, cada un traballaba no que lle gustaba, non había contaminación, as enfermidades eran escasas e son rápidamente curadas grazas a calidade dos médicos e dos hospitais, non existían guerras porque todos vivian encantados e en paz uns con outros, os rapaces criabanse feliz e gozan dunha saude plena, as cidades están totalmente limpias e todos os cidadans cumplen coas leis establecidas, os universitarios remataban os seus estudos e rápidamente comezaban o seu traballo.
Para aqueles que a vida en Marte non acababa de convercerlles ou simplemente añoran a sua antiga vida tamen contan con viaxes de volta, a Terra descenderá o seu numero de habitantes de manera espectacular e obviamente xa se estaba a pensar na vida en Venus.
Ningún comentario:
Publicar un comentario